Hið íslenska jeppaspjall

Er eitthvað yndislegra en glaður jeppamaður með hæfilega glaða/skelkaða konu við hlið sér?

hehe, mér sýnist að það sé skelfinagarsvipur á þeim báðum. Hræðsla brýst stundum fram með svipuðum andlitsdráttum og bros.

Kv Jón Garðar

P.s. ég væri allavega hræddur á flugi í Fox, biðin eftir lendingunni myndi bera mig ofurliði.

Izan wrote:P.s. ég væri allavega hræddur á flugi í Fox, biðin eftir lendingunni myndi bera mig ofurliði.

Þetta er að vísu ekki Fox heldur LJ80 sýnist mér. Fox nafnið var alíslenskt, umboðið hérna (Sveinn Egilsson hf) fór fram á að fá að selja SJ410 bílana sem komu 1982 undir nafni en ekki númeri og sendi nokkrar tillögur til Suzuki og þeir samþykktu að það mætti selja hann hérna sem "Suzuki Fox". Fox nafnið hvarf síðan þegar SJ413 fóru að koma, þá tók ameríska nafnið "Suzuki Samurai" við.

Annars var alltaf gaman á Suzuki sérstaklega þegar maður þurfti að hjálpa stóru hlunkunum, hér var B-45 í einhverjum vandæðum uppi á Hellisheiði fyrir löngu síðan:

Jáá það er altaf gamann að spara dekkinn.
og ósjaldan hafa súkkurnar nú kippti í stærri og þyngri bíla.

Eitt sem maður lærir samt strax sem Suzuki eigandi og það er að þekkja takmörk bílsins sem eru eins og myndin sýnir að með hæfilega geðveikum bílstjóra eru þau nánast engin. :)

Gömlu (og örugglega nýju líka) súkkurnar voru snilld. Átti 1985 SJ413 langa yfirbyggða sem kom mér hvert sem ég vildi. Skipti síðar í Blazer K5 og það verður nú að viðurkennast að það er ólíkt þægilegra að ferðast í honum :)

Izan wrote:hehe, mér sýnist að það sé skelfinagarsvipur á þeim báðum. Hræðsla brýst stundum fram með svipuðum andlitsdráttum og bros.

Kv Jón Garðar

P.s. ég væri allavega hræddur á flugi í Fox, biðin eftir lendingunni myndi bera mig ofurliði.

Það er engin ástæða til að örvænta, því þegar súkka er komin á flug þá lendir hún ekki fyrr en á áfangastað.

hehe, lenti í því skemmtilega atviki í fyrra að draga stórann 1500 Ram uppúr hálfgerðum skurði hér fyrir norðan á minni fyrrverandi 1600 Súkku. Eigandinn var svolítið kindarlegur að láta svona smábíl koma sér aftur á veginn.
tók reyndar smástund en engu að síður...

iss þetta er nú ekki neitt ! Dró upp fasta sokkna 50 manna rútu á veginum inn í Botnsdal í Hvalfirði í vor á mínum fjalla Ranger. Rútan hafði farið aðeins út fyrir veginn og sökk í drullu öðru megin upp að hásingarstífum framan og aftan. Með smá mokstri og járnkalli við stýrið tókst að draga rútuna upp í fyrstu tilraun. Þetta er það skemmtilegasta atvik sem hent hefur mig á jeppaferlinum.